Suriye'nin Şam kentinde Esed rejimi tarafından yakalandıktan sonra bir ay boyunca kendisine yapılan işkenceler sonrası sakat kalan Muhyeddin Kahli, hayatına Batman’da devam ediyor.

Zülüm ve işkencelerden dolayı vatanlarından kaçmak zorunda kaldılarını belirten aile, 5 yıl önce gelip Batman'a yerleştiklerini ve acılar içerisinde bir hayat sürdürdüklerini dile getiriyor.

Doğuştan ortopedik engelli olduğunu, rejim tarafından yapılan işkenceler sonucu tamamıyla sakat kaldığını belirten Muhyeddin Kahli, bu durumuna rağmen çalışmak zorunda kaldığını ve bu nedenle de çok zorluk çektiğini söylüyor.

Şam'dan Batman'a sığınan 2 çocuklu Muhyeddin Kahli ile Gülçin Osman çifti, Suriye savaşı sırasında rejim tarafından gözaltına alınan 2 çocuğundan bir daha haber alamamış.

Verdikleri yaşam mücadelelerini İLKHA'ya anlatan Suriyeli aile, 5 yıldan bu yana Batman’da devletten aldıkları cüzi bir yardım ile geçinmek zorunda kaldıklarını söyledi.

“Başıma elektrik vererek alnımı patlattılar”

Engelli haliyle bir koltuk döşeme atölyesinde çalışarak eşiyle hayata tutunmaya çalışan Muhyeddin Kahli, "Ben ve 2 çocuğum Suriye'de cezaevine girdik. Ben bir ay boyunca yerin altında, bir yerde, türlü türlü işkencelerden geçirildim. Başıma elektrik vererek alnımı patlattılar. Ben doğuştan engelliyim. Engelli ayağıma elektrik verdiler. Biraz engel vardı tam sakat kaldım. Eşimden başka kimsem yok. Cumhurbaşkanından isteğim, akıbetini bile bilmediğim çocuklarımı Beşşar Esad'a ait Suriye cezaevinden çıkarsın." dedi.

'Senin ayağını yaptık yeterdir'

Batman'da birkaç defa yardım alabildiklerini söyleyen Kahli, "Burada, yetkililer benimle ilgilendi ve beni hastaneye götürdüler. Tedavi için beni Diyarbakır'a götürdüler. İşkencelerde zarar gören engelli ayağımı tedavi ettiler. Bize başka da bir yardım yapılmadı. Bana 'Senin ayağını yaptık yeterdir.' diyorlar." ifadelerini kullandı.

“Çocuklarımız yanımızda olmadığı için yardım veremeyeceklerini söylüyorlar”

Yaşadıkları mağduriyetleri dile getiren Gülçin Osman ise şunları aktardı: "5 senedir Suriye'den gelmişiz. 2 çocuğumuz 6 senedir cezaevinde. Çocuklarımızın biri 24, diğeri ise 26 yaşındadır. Yardım için gittiğimizde, çocuklarımız yanımızda olmadığı için yardım veremeyeceklerini söylüyorlar. Eşim bazen çalışıyor bazen de çalışamıyor. Elhamdülillah bir senedir bir döşeme atölyesinde çalışıyor. 5 senedir kendi imkânlarımızla yaşamımızı sürdürüyoruz. Ne yapacağımızı bilmiyoruz.