1984 yılında İstanbul’a  ilk k ayak bastığım da , Beyoğlu’nda öğrenci evinde tanıştık Zeki Seven ile. 2 yıl aynı evde kaldık. Biz dershaneye gidip üniversite sınavlarına hazırlanırken, o İstanbul Teknik Üniversitesi Elektrik mühendisliğini okuyordu. 7-8 kişilk  bir öğrenci evindeydik. Evin sorumlusu da oydu.Birlikte çok güzel günler geçirdik. O dönemde birlikte kaldığımız tüm arkadaşlara o evdeki birlikteliğin kattığı değerler oldu.Hepimiz çok şeyler öğrendik.  O dönem birlikte okuduğumuz arkadaşların çoğu çok iyi yerlere geldi. Öğretim görevlisi oldu bir kısmı. Kendi işlerinde büyük başarılara imza atanlar oldu. Kamu kurumlarında derece yapıp iyi kademelere gelenler oldu. Bu güzel ve verimli öğrenci evin abisi, sorumlusu ve kahramanı çok sevdiğimiz arkadaşımız Zeki Seven’di. Çoğumuz ülkenin farklı şehirlerinden bir araya gelmiştik. Ama hiç ayrımız gayrımız yoktu. Yoktu kardeşten farkımız. Ankaralısı vardı, Kayserilisi vardı, Adapazarlısı vardı,Diyarbakırlısı vardı,  Malatyalı iki kardeş vardı, Osmaniye’lisi vardı.Erzincan ve Batman'lısı vardı. Farklı şehirlerden gelmiş olmamız bir renkti bizim için, bir zenginlikti, bir ahenkti. Uyum ve güzellikler içinde yaşadık orada . Hala anlatırız ve anlattıkça duygulanır ve seviniriz. İyi ki hayatımızın bir kısmında o evde yaşadığımız bir birliktelik oldu diye şükrederiz. Çok şeyler öğrendik. Bizlere çok katkısı oldu o öğrenci evindeki birlikteliğin.

         Hala zaman zaman görüşürüz, imkanlar dahilinde bir araya gelmeye çalışırız. Bir araya gelemediklerimizle de muhakkak yılda bir de olsa telefonlaşırız. Birlikte geçirdiğimiz o güzel günleri yad eder ve aynı güzel duygularla o günleri yaşarcasına muhabbet ve sevgili ile hasret gideririz.

İşte bu güzel öğrenci evinin mimarı Sevgili dostumuz Zeki Seven di. Hala öyle birikimli  ve kültürlü birinin nasıl öyle bir acze düştüğüne inanamıyoruz. Bizlere hayatı sevdiren, bizlere umut olan ,  her ne olursa olsun hayatın devam ettiğini ve hayatın yaşamaya değer olduğunu ve  hayatın çok güzel olduğunu defalaraca bizzat benimle paylaşırdı. Hayat dolu , kendini ve hayatı bu kadar samimi ve içten seven bir insanı bu duruma getiren nedenlerin ne olduğunu bilmiyorum ama tek kelime ile çok yazık oldu.

Çok güzel ve birikimli çevreye , dost ve arkadaşa sahipti. Çok sevdiği ve saygı duyduğu hanımefendi bir eşi vardı. Pırlanta gibi çocuklara sahipti, tüm bunları üzmeyi nasıl göze aldığına hala kimse inanamıyor.

Ne yazık ki artık yapabilecek hiçbir şey kalmadı. Tüm sevenlerini çok ama çok üzdü. Hepimiz çok üzüldük, çok duygulandık. Eşi , çocukları ve dostları hala şokta.

Bundan  sonra sevgili dostumuz Zeki Seven için ancak ve ancak Yüce rabbimizden onu bağışlamasını dilemek, mekanının cennet olmasını temenni etmekten yapabilecek hiçbir şey kalmadı. 

Böylesine bir ölüm sana yakışmadı  be  DOSTUM...